Ο γαλβανισμός εν θερμώ είναι μια διαδικασία επικάλυψης επιφανειών από χάλυβα και σίδηρο με ένα στρώμα ψευδαργύρου, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επιφανειακή επεξεργασία γιαΚοίλη άγκυρα τοίχου από ανθρακούχο χάλυβα. Υπάρχει επίσης μια άλλη μέθοδος που ονομάζεται επίστρωση ψευδαργύρου εν θερμώ, η οποία μπορεί να αποτρέψει αποτελεσματικά τη διάβρωση μετάλλων. Αυτές οι δύο μέθοδοι επιφανειακής επεξεργασίας έχουν τις διαφορές τους και χρησιμοποιούνται κυρίως σε μεταλλικές κατασκευές σε διάφορες βιομηχανίες. Αφού τα χαλύβδινα μέρη σκουριαστούν, βυθίζονται σε διάλυμα ψευδαργύρου που τήκεται στους 500°C περίπου, για να κολλήσει ένα στρώμα ψευδαργύρου στην επιφάνεια των εξαρτημάτων χάλυβα. Αυτό βοηθά στην πρόληψη της διάβρωσης. Η μέθοδος γαλβανισμού εν θερμώ περιλαμβάνει την εμβάπτιση των σκουριασμένων εξαρτημάτων από χάλυβα σε διάλυμα ψευδαργύρου που τήκεται στους 600°C περίπου, για να προσκολληθεί ένα στρώμα ψευδαργύρου στην επιφάνεια των εξαρτημάτων από χάλυβα. Το πάχος του στρώματος ψευδαργύρου για λεπτές πλάκες, που είναι κάτω από 5 mm, δεν πρέπει να είναι μικρότερο από 65 μm, ενώ για παχιές πλάκες, που είναι 5 mm ή περισσότερο, δεν πρέπει να είναι μικρότερο από 86 μm, παρέχοντας έτσι πρόληψη διάβρωσης.
Ο όρος γαλβανισμένα προϊόντα στις μέρες μας αναφέρεται σε ένα στρώμα επικάλυψης ψευδαργύρου στην επιφάνεια μετάλλων, κραμάτων ή άλλων υλικών για την επίτευξη αισθητικής εμφάνισης και πρόληψης σκουριάς. Ο γαλβανισμός εν θερμώ χρησιμοποιεί κυρίως διάλυμα ψευδαργύρου-κασσιτέρου για την κάλυψη τουΚοίλη άγκυρα τοίχου από ανθρακούχο χάλυβα, που είναι μια πιο παραδοσιακή μέθοδος γαλβανισμού. Ο χρόνος πρόληψης σκουριάς είναι περίπου πέντε φορές μεγαλύτερος από αυτόν των μη γαλβανισμένων προϊόντων. Ο γαλβανισμός εν θερμώ χρησιμοποιείται κυρίως σε εξωτερικές κατασκευές και μπορεί να αντέξει τη δοκιμή αλμυρού νερού για περίπου 36 ώρες.
